Angst


ANGST

 

Angst verdient hier eigenlijk een apart hoofdstuk. In zowat alle gevallen is het opgewekte gevoel van angst iets dat niet bij het 'nu' hoort, maar is het reeds vroeger ontstaan. Zo kan angst ontstaan door een ervaring uit het verleden, een bepaalde gedachte, een herhaling van falen bij eenzelfde situatie, de opvoeding (gebrek aan zelfvertrouwen); maar evenzeer ook door allerlei zaken die vanuit het onderbewuste inwerken in ons functioneren. Onthoud hier dat angst bij ons altijd twee verschillende primaire reacties teweeg zal brengen; nl. vechten of vluchten. Jij kiest!

 

Zoals bij iedereen is dit proces van angst al heel vroeg ontstaan (opvoeding). 'Pas op, want anders gebeurt er dit of dat'. 'Pas op voor dit of dat.' 'Doe dit of dat, want anders ... .' Het is ons als kind met de paplepel ingegeven. Deels om ons te beschermen maar ook om ons als peuter het gevaar te leren inzien.  De kans is reëel dat dit later verder groeit naar bijvoorbeeld angst om te falen of angst om bekeken te worden.

 

Er wordt wel eens gezegd dat angst tussen de oren zit en je het jezelf eigenlijk alleen maar voorstelt.

Deels is dit ook waar omdat angst op zich niet bestaat. Het is omdat je het gevoel van angst daar aan koppelt dat je angst creëert. Prosnooker is van mening dat je jouw angsten wel degelijk kan aanpakken. Doen alsof het niet bestaat, kan (gezien de situatie) soms tijdelijk een oplossing bieden. Maar de confrontatie aangaan, stil staan bij waar de angst vandaan komt en daarna met veel geduld en stapsgewijs het gevoel van angst afbouwen lijkt ons veel effectiever.

 

Op de snookertafel overkomt ons dit gevoel allemaal wel eens. Als je bijvoorbeeld een bepaalde stoot op de tafel niet zo graag uitvoert omdat je er slechte ervaringen mee hebt, en deze komt net aan bod op een belangrijk moment om de match te kunnen winnen, dan kunnen er hele rare gevoelens en gedachten ontstaan. Dan zou je sterk in je schoenen moeten staan om dit te trotseren. Er zijn er maar weinigen die hieraan ontsnappen. Bjorn Haneveer zei altijd 'be natural, gewoon doen', wat zo goed als neerkomt op ... 'je weet waar je voor staat, niet te veel nadenken en op een natuurlijke manier uitvoeren.'

Wat je zeker niet mag doen is dit gevoel uitvergroten (ojee, daar heb je die bal weer) of gaan twijfelen, want dan is het al te laat. Wat we hier uit kunnen afleiden, is dat onze gedachten angst triggeren. Indien we niet meer de reflex zouden hebben om standaard iets negatiefs te denken, maar dit om te buigen naar iets positief, zou er al een verschil merkbaar kunnen zijn.

 

EEN KLASSIEK VOORBEELD

Wit tegen de zijband bij zwart en je moet zwart inrollen. Het lukt je nooit. Het is moeilijk cueën en bij al jouw pogingen zie je zwart steeds naar dezelfde kan afwijken. Na verloop van tijd is het zelfs al niet meer mogelijk om met de keu recht naar voor te gaan. Telkens je met die bal geconfronteerd wordt, overkomt je steeds hetzelfde gevoel. Herkenbaar?

 

Er zijn verschillende manieren om dit aan te pakken.

 

1) Je zou kunnen werken met tussenstappen. Je legt wit eerst op 20 cm van de band, daarna 15, 10, 5 en uiteindelijk tegen de band. Hierbij leg je het belang op jouw gevoel van rust en controle, en contact maken met de juiste stootrichting, cueing zonder effect en soepel de keu recht naar voor brengen. Je negeert hierbij jouw steeds terugkomende gevoelens uit het verleden en je focust je op een lekker gevoel en de meest simplistische voorstelling van een stoot; en dat is een beweging naar voor. Komen ergens in het proces toch die gevoelens terug naar boven, stop je gewoon en doe je alles opnieuw.

 

2) Je gaat gebruik maken van visualisaties waarbij je jezelf de perfecte stoot/beweging voorstelt met wit tegen de band. Daarna zoom je in op elk klein onderdeel van deze actie. Daarna ga je aan de tafel staan en roep je die beelden en gevoelens op en voer je stap voor stap uit op de manier zoals je het jezelf voorstelde.

 

3) De 'Je kan het wel. Gewoon doen.' methode. Je legt de bal tegen de band en je sluit je af van alle negatieve gedachten en gevoelens. Daarna voer je uit. Er zit veel waarheid in deze methode, doch het is de weg van lange duur. In onze optiek mist dit het opbouwend karakter en zal je heel regelmatig tegen teleurstelling aankijken.

 

Samenvattend verschillen wij allen en hebben we onze eigen gevoelens. Eenzelfde juiste aanpak voor iedereen bestaat er dus niet. Maar vast staat dat, als je in staat bent om een gezonde ontleding te maken van jouw eigen manier van functioneren in plaats van dat je het steeds ontwijkt, je al een hele belangrijke stap gezet hebt om angsten aan te pakken. Het steeds wegduwen van die angst biedt mogelijk geen oplossing. Integendeel, in sommige gevallen kan het zelfs je angst vergroten. Verder kunnen we hier aan toevoegen dat het aanleren om meteen naar een positieve gedachte te gaan i.p.v. een negatieve je zeker hierbij zal kunnen helpen.